وب هکس

* عليرضا سبط احمدي: 

1ـ در شروع حركت براي انتخاب هر دولتي قول‌ها و حرف‌هاي بسيار خوبي را از رياست جمهوري‌هاي مختلف ديديم. هر كدام به واسطه اينكه مي‌خواهند به اهالي فرهنگ و هنر كمك كنند، قول و قرارهايي مي‌گذارند. به عنوان مثال در همين مناظره‌ها همه كانديدها به اتفاق مي‌گفتند فرهنگ و هنر و علي‌الخصوص سينما را به اهلش واگذار مي‌كنيم و در واقع سعي مي‌كنيم از تصدي‌گري پرهيز كنيم. اينها بخشي از شعارهايي بود كه دولت قبلي و حتي قبل‌تر هم اينها را گفت‌ ولي وقتي به قدرت مي‌رسند فراموش مي‌كنند. حتي مقام معظم رهبري هم گفتند كه كانديداها حرفي نزنند كه بعد از يك سال اگر برايشان پخش كنند شرمنده شوند. اميدوارم در دولت بعدي اختياراتي كه مربوط به هنرمندان است به خودشان واگذار شود. متأسفانه در حال حاضر از نظر اقتصادي سفره و معيشت مردم دچار مشكل شده و تا اين مشكل برطرف نشود، صحبت بحث فرهنگي شوخي به نظر مي‌آيد. در دولت دهم قرار بود مديريتي واحد براي جشنواره‌ها برگزيده شود ولي متأسفانه يك دوره بيشتر اين تشكيلات پايدار نبود. همچنين فاصله گرفتن از انحصارگرايي دولت اتفاقي بود كه در اوايل دولت دهم خيلي روي آن حرف بود ولي بعد از آن ديديم كه فقط خود ارشاد، سازمان سينمايي و دولت است كه انتخاب مي‌كند كه به كدام فيلم پول بدهيم و به كدام فيلم پول ندهيم! اتفاق خوشايندي كه در دولت دهم افتاد تشكيل سازمان سينمايي بود كه مي‌تواند بودجه مستقل داشته باشد و همچنين حركت و آموزش منسجم ولي متأسفانه آن چيزي كه در قول و قرارهاي ابتدايي بود بعداً به نتيجه نرسيد. در دولت دهم قرار بود به فكر معيشت، رفاه، بيمه بيكاري و... باشند كه متأسفانه ماند و اميدوارم در دولت بعدي اين كارها انجام شود.

2ـ بايد ببينيم دقيقاً برنامه ايشان براي سينما چيست. اگر دولت و مديران سياسي جامعه به آدم‌هاي فرهنگي اعتماد كنند مطمئناً روزهاي خوبي در پيش خواهيم داشت. ما شكل گرفته در نظام جمهوري اسلامي ايران هستيم و يقيناً به هيچ چيزي جز سربلندي كشور و نظام‌مان فكر نمي‌كنيم. من به عنوان يك سينماگر از رئيس دولت آينده تقاضا دارم كه به ما اعتماد كنند و كار را به خودمان واگذار نمايند و از ما حمايت همه جانبه بعمل آورند. ما فيلمسازان توقع داريم قبل از اينكه فيلمي ساخته شود به اكران، گيشه، بازاريابي خارجي و... فكر شود. در كشورهاي پيشرفته 5ـ4 فيلم به اندازه درآمد نفتي يكسال ما درآمد زاست. چرا ما نمي‌توانيم! ما كه يكي از 10 كشور صاحب سينما در دنيا هستيم! متأسفانه تا جايي كه سينماي ما جيره‌خور دولت است، دولتي‌ها و سياست‌مدارها بر آن احاطه كنند و بر آن حكومت مي‌كنند. نبايد اين اتفاق بيفتد. سينما ابزار محكمي است و در خدمت اقتدار كشور اگر به ما اعتماد كنند مطمئناً به اين اقتدار افزوده خواهد شد.

3ـ معتقدم رئيس جمهور بايد بتواند وضعيت اقتصادي جامعه را بهبود ببخشد. اگر وضعيت اقتصادي خوب شود، من به عنوان سينماگر جا براي عرض و اندام در امور اجتماعي دارم و مي‌توانم توليدم را در سينما و جاهاي مختلف عرضه كنم. سينما هنري است كه بده بستان اقتصادي دارد كه شامل صنعت، تجارت، درآمدزايي و... است. اگر اين درآمدزايي در سينما وجود نداشته باشد يقيناً نمي‌تواند هنرش را هم به بالندگي و پويايي برساند. سينمايي  پوياست كه مخاطب داشته باشد.

4ـ ‌‌اگر انحصارگرايي را كم مي‌كردند و به دوستان خودشان كمتر مي‌پرداختند تمام اهالي سينما دور هم جمع مي‌شدند. هر كدام از تهيه‌كنندگان و كارگردانان سينما كه قدرت توليد يك اثر را دارند مي‌توانند به اندازه صد تانك جنگي براي هر سياستمداري كار كنند به شرطي كه انحصارگرايي برچيده شود. بخشي از اين انحصارگرايي هم به علت بي‌اعتمادي به اهالي فرهنگ بود. اگر اين بي‌اعتمادي كم شود مسلماً به موفقيت مي‌رسيم. دولت قدرتمند از يك تشكيلات قدرتمند برخوردار مي‌شود نه از يك دوستان قدرتمند.

5ـ انحصارگرايي را كنار بگذارد و به توانايي آدم‌ها فكر كنند. همه ما ايراني و زير بيرق جمهوري اسلامي ايران هستيم. هر كسي صاحب عقيده و فكر است ولي در نهايت هدف همگي‌مان پويايي و قدرتمندي جمهوري اسلامي ايران است. اگر دولت بعدي جداي از سلايق، آدم‌هاي شايسته را انتخاب كند و بر مسند امور بگذارد قطعاً موفق خواهد شد. مديران اين مملكت بايد براي برنامه دراز مدت فكر كنند. 

6ـ من از رئيس جمهور تقاضا دارم كه به ما اهالي سينما و فرهنگ اعتماد كند و بگذارد ما سياست‌هاي خودمان را تبيين كنيم. مديريت مقتدر، قوي و خارج از انحصارگرايي را بر مسند امور بگذارد. مديريتي را بر سر كار بگذارد كه به جامعه كلان فكر كند نه به آوردن دوستان بر سر كار. به هر فردي بر اساس شايستگي، توانايي و قدرتش اختيار دهد. ما اگر اختيار داشته باشيم، مي‌توانيم مسؤوليت پس دهيم.